Jambo! Ja, we hebben het Swahili al aardig onder de knie
. Een veelgehoorde term
hier is ' hakuna matata', oftewel maak je geen zorgen, dus daar proberen we ons dan maar aan te houden! Inmiddels een paar dagen verder en een beetje gewend aan alles hier vermaken wij ons prima!
Tijd ook om onze eerste indruk een beetje bij te stellen: Het lijkt hier chaotisch, maar het is wel een georganiseerde chaos: d.w.z. weliswaar loopt, fietst en rijdt alles en iedereen door elkaar,
iedereen lijkt wel te weten waar ie mee bezig is. Daarnaast valt het met de hitte ook nog wel mee: af en toe regent het even en daarna is het weer lekker fris. Ook 's nachts is het gelukkig redelijk
koel. En wat betreft de armoede: men lijkt het voor Afrikaanse begrippen nog best goed te hebben. Zelfs de mensen in het kleinste hutje in het dorpje waar we verblijven hebben een mobiele telefoon!
Daarnaast is hier op het eiland een overvloed aan groente, fruit, vis en kruiden. In het dorpje waar wij verblijven (aan de oostkust van het eiland) planten ze ook nog zeewier, wat de vrouwen
vervolgens oogsten en wat verkocht wordt aan Japanse bedrijven (waarschijnlijk om sushi van te maken). En toeristen die zich makkelijk laten afzetten zijn natuurlijk ook een goede bron van inkomsten
. Gisteren hebben we onze eerste activiteit gedaan: een spicetour. Dit houdt in dat je een
rondleiding krijgt op een spicefarm met uitleg over alle kruiden (en ook fruitsoorten) die hier op het eiland voorkomen. Daardoor weten we nu eindelijk waarom de bananen krom zijn! En ook dat kaneel
niet in stokjes groeit, maar gewoon van de bast van de boom wordt geschraapt: vervolgens laten ze dat opdrogen in de zon en krult het een beetje om, wat dan uiteindelijk de stokjes zijn die wij in de
winkel kopen (misschien algemeen bekend, maar bij ons nog niet...). Vandaag hebben we fietsen gehuurd en hebben we een heel stuk over het strand gefietst. Daar zijn we nu halverwege de terugweg in
een soort Italiaans strandtentje gestrand waar Jelle een pasta pesto heeft besteld (we zijn nog niet eens een week weg...) en waar we gratis kunnen internetten, dus daar nemen we het dan maar even
van! En ook leuk om hier wat medereizigers tegen te komen, want in ons dorpje zijn maar 3 andere toeristen...
Na een lange reis van Dusseldorf, via Frankfurt en Mombasa zijn we gisterochtend geland op Zanzibar! We begonnen heel optimistisch op zoek naar een ' dala dala', oftewel lokaal busje, maar toch wel
redelijk moe vande lange reis en de warmte lieten we ons al snel overhalen om toch maar met de taxi te gaan. Uiteraard hebben wewel meteen onderhandeld over de prijs, zodat we uiteindelijk niet de
'special price' van 60 dollar hebben betaald maar 35000 shilling (ong. 27 dollar). Waarschijnlijk voor de taxichauffeur nog steeds een lachertje maar we vonden het wel prima zo. Vervolgens trok met
100 kilometer per uur (op lokale weggetjes, met fietsers, koeien en geiten...) het landschap aan ons voorbij. Onzeeerste indruk: chaotisch, warm enarm. Na ong. een uur kwamen we aan bij ons
strandhutje. De schoonmaker was net klaar, oftewel had even wat Breeze in onze kamer gespoten, dus we konden meteen lekker op bed neerploffen om een paar uur te slapen. Daana even 'lekker' douchen,
helaas bleek het maar een klein straaltje koud water te zijn, maar toch...'s Middags nog een poging gedaan om wat actiefs te doen, maar na een rondje door het dorp (bestaande uit wat zandpaden en
hutjes) toch maar weer naar ons hutje gegaan en lekker op onze strandbedden geslapen. Martine werd elke keer abrupt wakker uit allerlei dromen (waarschijnlijk een combinatie van de malariapillen en
de warmte...) door een luid ' jambo!', dan bleek er weer iemand voor onze neus te staan met allerlei aanbiedingen voor trips en massages, maar die hebben we voorlopig nog maar even afgeslagen. Na
's avonds een lekkere curry met rijst te hebben gegeten was het om 8 uur toch echt wel weer tijd om te gaan slapen
. Na al die slaap hadden we vandaag wel genoeg energie om met de dala dala te gaan, dus vandaar dat we nu in de ' hoofdstad' zitten: Stonetown.Dit is een grote
wirwar van straatjes en mensen, zonder duidelijke hoofdstraten en bordjes, maar uiteindelijk is het ons toch gelukt een internetcafe te vinden! Nu nog een poging om wat foto's teuploaden en dan
gaan we maar weer eens verder!
Na maanden van voorbereiding is het over 2 dagen dan eindelijk zover!! Dan vliegen we naar Zanzibar en gaat ons grote avontuur beginnen...Martine had woensdag al haar laatse werkdag (en vandaar nu
ook eindelijk tijd om een verhaaltje te typen
) en Jelle vandaag. We hebben de
afgelopen dagen van steeds meermensen afscheid genomen, dus het besef begint nu echt te komen dat we straks voor een jaar weggaan!! Zo stond woensdagavond nog opeens onverwachts heel Jelles
jaarclub (13 man) voor de deur, in plaats van de 3 clubgenoten waar hij mee af had gesproken, echtonwijs leuk!!Verder hebben we gisteren maar eens gekekenof alles wat we in de afgelopen maanden
gekocht hebben eigenlijk allemaal wel in onze rugtassen past enalhoewel we keurig haddenuitgerekend hoeveel het ongeveer zou wegen, valt het toch nog wel een beetje tegen! Dus vandaag maar eens
kritisch gekekenof die ene broek en dat ene shirtje nou echt mee moeten....Ach, waarschijnlijk is het gewoon een kwestie van wennen dat je straks de hele tijd met zo'n zware tas op je rug loopt en
wat langer achter elkaar dezelfde kleren draagt
