Ja het is hier koud! Oke, het is waarschijnlijk niks vergeleken bij de vrieskou in Nederland, maar vergeleken bij wat we de afgelopen maandengewend waren is het toch wel even omschakelen.

Het begon zodra we vorige week om 5 uur 's nachts denachttreinuitstapten in Hanoi: waarschijnlijk waren we nog niet helemaal wakker, maar we hebben eerst een uur in het donker staan koukleumen bij het verkeerde busstation, waarna we in een helder moment toch maar even aan iemand gevraagd hebben waar we naartoe moesten. Vanaf het goede busstation konden we vervolgens om kwart over 7 de bus naar Hai Phong nemen en vandaar de boot en nog een busnaar Cat Ba, een eilandjevlakbij het natuurgebied Ha Long Bay. Hier kwamen we in de middag aan en hebben we meteen een brommer gehuurd om 'lekker' rond te touren. Het bleek hier echter nog een slagje kouder te zijn dan in Hanoi en vooral op de brommer (terwijl je de hele tijd stilzit en veel wind vangt) was het behoorlijk guur. Het was wel een mooi ritje, waarbij weonder anderedezogenaamde hospitalcave hebben bezocht, wat een grot is die in de oorlog doorhet Noord-Vietnamese leger is omgebouwd tot ziekenhuis en schuilplaats,compleet met zwembad en bioscoop!

De volgende dag hebben we een boottocht gemaakt doorHa Long Bay. De meeste tours gaan per motorboot met grote kajuit maar het leek ons wel leuk om met een zeilboot te gaan. Alleen haddenwe daarbijniet echt rekening gehouden met het feit dat je dan de hele dag buiten op de boot zit en dat het op het water nog kouder was! Gelukkig hadden we een muts en handschoenen gekocht en konden we biertjes kopen aan boord, zodat we het toch nog een beetje warm hadden...Net als veel dingen in Zuidoost-Azië bleek de zeilboot trouwens nep te zijn: er zaten weliswaar zeilen op, maar die waren gemaakt van een soort laken, wat bij windkracht 2 waarschijnlijk al zou scheuren...Ondanks dit was het een prachtige tocht langs de rotsformaties van Ha Long Bay en met onze medereizigers was het ook erg gezellig. Vooral hebben we ons erg vermaakt om een Russische vrouw aan boord, die samen met haar man ook deelnam aan de tocht: gehuld in luipaard-bontjas en met hoge hakken en grote zonnebril (terwijl de zon de hele dag niet heeft geschenen) heeft ze de hele dag als een diva in de kleine kajuit gelegen en af en toe schreeuwde ze wat opdrachten naar haar onderdanige man...

De volgende dag zijn we met de bus-boot-bus terug gegaan naar Hanoi, waar we 2 dagen zijn gebleven. Onder andere zijn we hier naar het waterpoppentheater geweest en naar het mausoleum van Ho Chi Minh. Niet omdat we nou zo graag wilden zien hoe de man er na ruim 40 jaar bij ligt (trouwens best goed!), maar meer om dit fenomeen van verering door de Vietnamese bevolking te aanschouwen. Langs allerlei geuniformeerde mannetjes word je in een lange rij door het mausoleum gedirigeerd, waarbij je niet mag praten en niet te lang mag stil staan.

Vanuit Hanoi zijn we eergisteren met de nachttrein naar Sapa gegaan. Sapa is een bergplaatsje in het noorden van Vietnam (vlakbij de Chinese grens), waar in de omgeving erg veel minderheidsstammen wonen. Het is hier net een ski-oord: er ligt dan wel geen sneeuw, maar de mist, de bergen, de geur van houtkachels, de kou en de gluhwein doen ons sterk aan ski-dorpjes in de Alpen denken. Vandaag scheen gelukkig de zon en hebben we met een gids een prachtige wandeltocht door de omgeving gemaakt, langs rijstterrassen en kronkelende riviertjes en door kleine dorpjes, waar verschillende stammen met allemaal hun eigen kleurrijke klederdracht wonen (net Staphorst maar dan anders

Vanavond blijven we nog in Sapa en morgenvroeg gaan we met de bus naar Dien Bien Phu, vlakbij de grens met Laos. Dinsdag willen we dan de grens overgaan en kijken wat Laos te bieden heeft. In elk geval is Vietnam een erg gevarieerd land waar we nog lang niet alles gezien hebben en waar we zeker nog wel een keer naar terug willen!