Hallo, vandaag zijn we aangekomen in alweer het laatste Afrikaanse land van onze reis, Zuid-Afrika!

Vorige week dinsdag zijn we nog de hele dag in Swakopmud geweest, waar we 's ochtends in de duinen hebben gesandboard. Dit was erg leuk en gelukkig helemaal niet eng, want als je viel was het zand lekker zacht! We hebben ook 1 afdaling 'lie-down' boarden gedaan, wat inhoudt dat je op een hardboardplankje op je buik het duin afgaat. Beneden houden ze dan bij hoe hard je gaat en Martine ging maar liefs 76 km per uur (Jelle 'maar' 73 km), best spannend! Het enige wat minder leuk was aan het sandboarden, was dat je na elke afdaling weer door het mulle zand met al je spullen omhoog moest klimmen, best zwaar in de bloedhete zon...

Woensdag zijn we richting de (nog hogere) zandduinen van Sossusvlei gereden, maar eerst hebben we een tussenstop gemaakt op een camping in het Naukluft-gebergte. Daar hebben we donderdagochtend een mooie bergwandeling gemaakt en vervolgens zijn we weer verder gegaan in de auto naar Sesriem, het dichtsbijzijnde dorpje bij Sossusvlei. Nog diezelfde middag hebben we de zonsondergang bekeken vanaf 'Dune 45', een van de hoogste duinen van het gebied (+/- 250 m hoog), echt prachtig! De dag daarna zijn we ook nog de hele dag in Sesriem gebleven en hebben we 's ochtends de zonsopkomst vanaf de duinen bekeken.

Vrijdag zijn we verder afgezakt naar de Fish River Canyon, na de Grand Canyon de grootste canyon van de wereld. Dat was weer iets heel anders dan alle dingen die we daarvoor gezien hadden! Maar aangezien wandelingen in de canyon niet waren toegestaan (alleen 5-daagse wandeltochten onder leiding van een gids) en je alleen een paar uitzichtpunten op de rand had, zijn we de volgende dag verder gegaan naar de zogenaamde Ai-ais hotsprings (Ai-ai betekent 'heet, heet' in lokale taal). Hier hebben we op een spiksplinternieuwe camping gestaan (was pas een paar weken open) die onderdeel is van een spa/resort en waar je gratis gebruik mocht maken van buiten- en binnenheetwaterbaden, echt heerlijk!

Zondag hebben we Patrick en Julie afgezet bij de grens van Zuid-Afrika. Ondanks dat het heel gezellig was met hun, is het ook wel weer lekker om even met zijn tweetjes te zijn! Vervolgens zijn we via de Orangeriver weer wat naar het noorden gereden, naar Luderitz. Een erg mooie route langs het water en dwars door het zogenaamde 'Sperrgebiet', dwz een gebied met allemaal diamantmijnen waar je absoluut niet van de weg af mag. Luderitz is een kustplaatsje aan de rand van het Sperrgebied. Net als in Windhoek en Swakopmund zijn hier nog duidelijk overblijfselen te zien van de Duitse koloniale tijd, zoals de stijl van de gebouwen en sommige opschriften op gebouwen, zoals 'Lesehalle' en 'Turnhalle'.

De volgende ochtend zijn we vanuit Luderitz naar Kolmanskop gereden, wat ongeveer 10 km landinwaarts ligt en waar rond 1900 de eerste diamanten van het gebied zijn gevonden. Aan het begin van de 20ste eeuw is toen dit plaatsje midden in de woestijn uit de grond gestampt voor/door de Duitse diamantzoekers, compleet met theater / balzaal, kegelbaan, slachthuis met koelcel, electriciteit en ziekenhuis (met rontgenapparatuur! Alleen niet voor zieke mensen maar om te zien of mensen geen diamanten smokkelden). In 1956 is het dorpje compleet verlaten (voor een ander gebied waar nog meer diamanten zouden zijn) en sindsdien is het dus een spookstadje waar alleen nog slangen en hyena's wonen. Net als veel andere dingen in Namibie erg surrealistich om te zien! Vervolgens hebben we nog een beetje de omgeving van Luderitz bekeken en in Luderitz overnacht en vanaf daar zijn we gisteren weer via de Orangerivier richting grens gereden. We hebben overnacht op een camping aan de rivier in het plaatsje Aussenkehr (wat naast deze camping/lodge alleen bestaat uit wijngaarden en een soort barakken/hutjes voor alle arbeiders in de wijngaarden). Vandaag zijn we dus de grens overgegaan naar Zuid-Afrika en op dit moment zijn we in Springbok! Hier hebben we wat informatie verzameld voor de route naar Kaapstad die we in de komende dagen af willen leggen. Rond volgende week donderdag willen we dan in Kaapstad zijn, aangezien die vrijdag onze vrienden Maarten en Irene daar aankomen, waar we samen een drieweekse roadtrip mee willen maken van Kaapstad tot Johannesburg, waar we erg veel zin in hebben!

Mocht het trouwens lijken alsof deze reis alleen maar bestaat uit vrijheid blijheid, hier de wat mindere kanten aan het maken van zo'n lange reis (waardoor jullie je lekkere huis of kantoor misschien wat meer waarderen

- haar als touw vanwege wind, stof en zand;

- vieze kleren en andere spullen, ook vanwege wind, stof en zand;

- stinkende kleren vanwege elke avond koken op kampvuur;

- kloven onder je voeten vanwege het lopen op slippers;

- 's nachts wakker worden vanwege een jakhals (met rabies!) die uit je krat met eten aan het eten is (terwijl je het deksel er op had gedaan!), zodat je al het eten kan weggooien;

- de volgende ochtend wakker worden van zogenaamde overlanders (oftewel luidruchtige mensen die in een groep reizen, wat Jelle zelf ook ooit heeft gedaan, maar waar we nu een hekel aan hebben omdat ze elke camping innemen);

- de daarop volgende ochtend wakker worden omdat je denkt dat iemand de prullenbak vlak naast je tent aan het legen is, maar wat vervolgens een dikke baviaan blijkt te zijn die je rotte etensresten aan het opeten is (zie foto);

- een auto die half uit elkaar valt vanwege alle niet geasfalteerde wegen hier, zodat we al een onderdeel hebben moeten achterlaten en 1x een klapband hebben gehad (zie foto).

Dus...