Daar zijn we weer! Inmiddels zijn we aanbeland in Windhoek, de hoofdstad van Namibie. Sinds het vorige verhaal zijn we eerst nog een paar dagen in Maun gebleven, waar we eigenlijk niet veel gedaan hebben, zodatwe een beetje konden bijkomen van onze reis door de wildernis en zodat ons budget ook weer een beetje kon herstellen. Het enige wat we gedaan hebben is een paardrijtripje, wat weer een heel andere en leuke manier is om de omgeving te verkennen. Verder zijn we druk bezig geweest om onze trip door Namibie te plannen en uit te vinden hoe we daar zouden komen vanuit Botswana, aangezien er amper openbaar vervoer is. Net op het moment dat we daar mee bezig waren, kwam er een stel van onze leeftijd (Amerikaans/Canadees) de camping op lopen, waar we mee aan de praat raakten en waarvan bleek dat ze precies hetzelfde wilden doen in Namibie als wij. Aangezien zij net als wij een krap budget hebbenen wij al voor ons zelf beslotenhadden om een auto te huren (omdat dat eigenlijk de enige manier is om Namibie goed te verkennen), hebben we met hun afgesproken omsamennaar Namibie te gaan, zodat zij met ons in de auto mee kunnen rijden en we de kosten kunnen delen.

Afgelopen woensdagochtend hebben we deeerste etappe van onze reis richting Namibie afgelegd enhebben we met zijnvieren vanuit Maun de bus genomen richting Ghanzi, een stadje midden in de Kalahariwoestijn, vlakbij de grens met Namibie. Daar hadden we van tevoren al een plekje gereserveerd op een camping (wat op zich niet echt nodig was, want we waren de enige gasten) en een wandeling geboekt met een aantal San-mensen, beter bekend als de bosjesmannen. Dat was heel interessant om te doen! De bosjesmannen zijn de 'aboriginals' van Afrika en hebben een heel typerend uiterlijk (zie foto's) en hun taal is ook heel bijzonder, want ze maken heel veel gebruik van klikgeluiden met de tong (wat wij natuurlijk niet verstaan, dus er was ook een vertaler mee met de wandeling).Tijdens de wandelinglieten de bosjesmannen zien hoe zij leven (of beter gezegd, vroegerleefden), en op wat voor manier zij gebruik maken van de natuur: wortels uitgraven voor medicinale doeleinden,vuur maken met een paar houtjes, regenwater opvangen (of als het een tijd niet regent: water gebruiken uit vruchten),touw maken, enz. Echt heel knap om te zien!

Het trieste is wel dat de bosjesmannen op dit moment uit hun eigen leefomgeving worden verjaagd en op die manier gedwongen worden om ergens anders te leven. De volgende dag hebben we in Ghanzi een aantal wijken bezocht waar de bosjesmannen nu leven, waar we konden zien dat ze heel arm zijn, geen enkel toekomstperspectief hebben en ook dat het meerendeelvan de volwassenen aande drank is. Ook HIV/AIDS is een grootprobleem. Verder worden kinderen weliswaar gedwongen om naar school te gaan, maar afgezien daarvan lijken ze er niet de noodzaak van in te zien om iets van hun leven te maken en te gaan werken.

Na deze andere kant van Botswana te hebben gezien hebben we donderdagmiddag de bus genomen richting grens van Namibie(wat nog 3 uur rijdenwas) en zijn we de grens overgelopen. Omdat de taxi die we besteld haddenechter niet op kwam dagen en er ook geen enkel openbaar vervoer was, besloten we maar om een lift te vragen. Nog geen 5 minuten later zaten we al met zijn vieren achter in een open truck, op wegnaar de eerstvolgende plaats (Gobabis, 100 km verderop)! Daar waren gelukkig wel genoeg taxi's, dus aansluitend konden we meteen door naar Windhoek. Dat was nog weer eens 200 km rijden, en inmiddels was het ook al donker geworden, wat op zich wel spannend was in verband met overstekend wild (wat hier echt een reeel gevaar is, onderweg zagen we namelijk een aantal jakhalsen en kudu's - grote antilopen -oversteken).

Weer een lange reis dus, maar uiteindelijk waren we wel blij dat we het in 1 dag gedaan hadden, zodat we vrijdag de hele dag hadden in Windhoek. AangezienNamibievroeger een Duitse kolonie was, doetWindhoek heelEuropees aan, metnette, strakke wegen, mooie huizen, parken, winkels en restaurants. Een prima plek dusomgisteren Martines verjaardagte vieren en taart te eten!Verder hebben we gisteren de hele dagbesteed om uit te zoeken wat voor auto we wilden huren, alhoewel we niet echt veel keuze meer hadden, omdat het hoogseizoen is en bijna alles al verhuurd is. Maar uiteindelijk is het ons vandaag gelukt om een grote en goedkope auto te huren! Wel een oude bak (een Toyota Venture), maar alles doet het en dan hoef je je ook niet echt druk te maken om een paar krasjes meer of minder. Jelle heeft net zijn vuurdoop gehad met aan de linkerkant van de weg rijden en met het stuur aan de rechterkant en dat ging hartstikke goed! Martine wacht nog even tot we de stad uit zijn en honderden kilometers achter elkaar verlaten wegen hebben....

Ons plan is om morgen naar het noorden van Namibie te gaan, waar we dan een paar dagen door Etosha National Park willen rijden (dit keer met omheinde campings!) en vervolgens naar de Epupo watervallen nog noorderlijker, waar de bekende Himba-stam leeft. Vervolgens willen we dan weer afzakken en willen we de zandduinen in Sossusvlei bekijken. Allemaal redelijk afgelegen plekken, dus waarschijnlijk zal het wel weer even duren voordat we weer internet hebben!

Trouwens bedankt voor jullie reacties/berichtjes, leuk om te lezen!