Jelle en Martine op wereldreis!

Kamperen voor gevorderden!

Hey allemaal! Hier weer een verhaaltje vanuit Afrika.In de twee weken sinds de laatste update hebben we alweer heel veel meegemaakt!

Zoals gezegd was onze eerste stop in Zambia Mfuwe, bij South Luangwa National Park. We hadden het geluk dat we bij de grensovergang van Malawi - Zambia 2 blanke Malawische gezinnen tegenkwamen die ook naar Mfuwe bleken te gaan en die 2 erg comfortabel uitziende auto's hadden....Aangezien we wisten dat het met het openbaar vervoer lastig zou worden (de weg naar Mfuwe is namelijk niet erg goed en er is niet veel openbaar vervoer) besloten we maar onze bescheidenheid opzij te zetten en om een lift te vragen. Gelukkig vonden ze dat prima en beide auto's hadden nog 1 plek over, dus perfect! In een paar uur waren we al op onze plaats van bestemming, een prachtige camping met uitzicht over de Luangwa River, wat de scheiding is van het National Park. Aangezien dieren zich natuurlijk niet heel veel van zo'n scheiding aantrekken betekende dat dus dat er olifanten en apen op de camping rondliepen en 's nachts ook nijlpaarden die op de camping kwamen grazen...Gelukkig was er wel een bewaker, dus als je 's nachts naar de wc moest werd je begeleid...

Vanaf de camping hebben we de volgendedag een avondsafari gedaan (van 4 uur 's middags tot 8 uur 's avonds, aangezien de zon al om +/- 6 uur onder gaat betekent dat dus dat een deel van de safari in het donker is), waarbij we een grote groep leeuwen zagen en een roedel wilde honden (die nogal zeldzaam zijn) en de dag daarop een wandelsafari, wat ook erg leuk is, want dan krijg je uitleg over o.a. de kleinere dieren en vogelsen voetsporen.

Inmiddels hadden we op de camping een Engels stel van onze leeftijd ontmoet dat de volgende dag naar de Lower Zambezi ging (waar wij ook heen wilden) en vroeg of we met hun (in de auto) mee wilden reizen. Dat wilden we natuurlijk wel! Aangezien het nogal een eind reizen washebben we diedinsdag eerst een tussenstop gemaakt in Lusaka en zijn we woensdags verder gereden naar de Lower Zambezi. O ja, met nog een stop in een winkelcentrum in Lusaka, waar we echt onze ogen uitkeken, want de laatste keer dat we een 'normale' winkel hadden gezien was in Dar es Salaam (4 weken daarvoor). Hoe blij je kan zijn met een supermarkt!! Volgepakt met eten voor een paar dagen gingen we dus naar Lower Zambezi National Park, het nationale park om de Zambezi River. We hadden een hele mooie camping gevonden, (wederom) met uitzicht over de rivier, van waaruit we de dag daarna een boottochtje over de Zambezi River hadden geboekt en waar we ook besloten onze was te laten doen. Toen we echter terug kwamen van het boottripje bleek de was opeens 8 keer zo duur te zijn dan afgesproken en moesten we voor vishengels betalen die we niet eens gebruikt hadden (Jelle is vegetarisch...)! Daarbij opgeteld het feit dat we de campingbaas nogal eng vonden (hij had ons de avond daarvoor allemaal 'stoere' verhalen verteld over hoeveel buffels hij wel niet had neergeschoten en ook dat hij honden die op de camping rondliepen neerschoot, dus dat we niet raar moesten opkijken als we 's nachts een geweerschot hoorden), besloten we nog diezelfde avond onze spullen te pakken en naar een andere camping te gaan.

De volgende plek waar we graag heen wilden gaan was Livingstone, bij de Victoria Falls, en aangezien het Engelse stel daar ook naartoe wilde zijn we daar vrijdag samen met hun naartoe gegaan. Zaterdag hebben we dewatervallen bekeken, wat echt erg indrukwekkend was om te zien, maar wat je wel in een halve dag gezien hebt. Enerzijds wilden we nog wel wat langer in Zambia blijven om de wat minder toeristische plekken te bezoeken, maar omdat dat toch best lastig is als je geen eigen vervoer hebt en omdat het Engelse stel aanbood om met hun verder te reizen naar Botswana (waar we uiteindelijk toch nog naartoe wilden), besloten we dat maar te doen.

Nog diezelfde dag zijn de grens over gegaan en hebben we overnacht op een camping vlak over de grens in Botswana, in Kasane. Daar viel al meteen op dat Botswana een veel rijker land is dan de anderelanden die we tot nu toe bezocht hebben, alles ziet er een stuk netter en moderner uit ener zijn veel meer faciliteiten! Vanuit Kasane hebben we met zijn vieren van zondag tot en met gisteren een 4-daagse trip gemaakt dwars door Chobe National Park enMoremi National Park, met als eindbestemming Maun, waar we nu dus zijn. Voor ons allebei was die trip tot nu toe het mooiste wat we van Afrika gezien hebben! Beide parken zijn erg groot en het is er veel minder druk dan bijv. de parken in Tanzania, dus jekan er uren rondrijden zonder een andere auto tegen te komen. Dit geeft je ook echt het gevoel dat je in 'the wild' bent...Verder is de natuur in beide parken erg gevarieerd en hebben we heel veel dieren van heel dichtbij (soms naarMartinesmeningte dichtbij...) gezien!

Van tevoren hadden we uitgezocht dat er in beide parken campings waren. Die campings staan er om bekend dat ze al een jaar van tevoren zijn volgeboekt (ze hebben namelijk maar 10 plekken), maar we hadden al van meerdere mensen gehoord dat je er gewoon heen moest gaan omdat heel veel mensen uiteindelijk niet komen opdagen en er dus genoeg plek is. In totaal hebben we 2 nachten in Chobe overnacht en 1 nacht in Moremi. En dat was echt een compleet ander niveau van kamperen dan we gewend waren, zelfs vergeleken met de camping in Mfuwe met olifanten en apen, want namelijk geen bewakers of ander personeel en midden in het park tussen de dieren!Vlak nadat we op de eerste camping onze tent hadden opgezet en eten wilden maken begon het festijn al: allemaal schreeuwende bavianen in de boom boven onze tent die wel een hapje mee wilden eten! Nadat Jelle en de Engelse jongen de bavianen hadden bekogeld met stenen taaiden ze gelukkig af...Vervolgens nog naar de w.c. gaan...Van mensen die vlak naast ons stonden hoorden we dat er vlakbij het pad naar het toiletgebouw 2 cobra's onder de stenen woonden en in het toiletgebouw zelf hingen allemaal vleermuizen! Gelukkig sliepen we snel en werden we de volgende morgen zonder kleerscheuren wakker. Voor de variatie waren er op de tweede camping geen bavianen maar olifanten. En zoals gezegd geen bewakers dus naar de w.c. gaan was best wel eng (in het donker...). Jelle sliep als een blok maar Martine hoorde de hele tijd allemaal beesten (en nee, geen waanideeen van de malariapillen maar echte beesten!), dus echt lekker slapen was dat niet.

De volgende dag gingen we verder op onze trip van Chobe naar Moremi. We waren al om half 7 vertrokken van de camping, in de hoop dat we veel dieren zouden zien. Vlak nadat we van de camping vertrokken waren stopten we even omdat het Engelse meisje nog wat eten uit deachterbak van de auto wilde halen. Nadat weweerverder gingen zag Martine nog geen 200 meter verderopvanuit haar ooghoek opeens een hele grote mannetjesleeuw! Dan snap je ook meteen waarom het verboden is om zomaar in het park uit deauto te stappen....Wij natuurlijk stoppen om te kijken,waarop de leeuw achter onze auto langsliep, aan de auto snuffelde en vervolgens aan de andere kant van het pad met een andere mannetjesleeuw begon te vechten! Echt heel indrukwekkend om te zien (en op zich niet eng, want zolang je in de auto zit, ziet de leeuw de auto als 1 geheel en valt ie niet aan). O ja, en alsof hij voor ons aan het poseren was ging hijook nog voor onze auto liggen gapen!

Na dit spectakel vervolgenden we onze weg. We wisten dat we om de volgende camping te bereiken een aantal keren door het water moesten (want hoewel het regenseizoen is afgelopen staan nog steeds veel gedeeltes van het park onder water, wat uit de Okavango Delta komt), maar dat moest op zich geen probleem zijn met de 4WD-autovanhet Engelse stel. Jelle ging elke keer vooruit om te kijken hoe diep het water was en vervolgens gingen we er met de auto doorheen. Daarbij hadden we op 1 plek echter over het hoofd gezien dat het weliswaar niet erg diep was maar dat er geen vaste bodem was, met als gevolg dat we dus vast kwamen te zitten! Wij op onze blote voeten en met blote benen in het water proberen om de auto te verplaatsen (wat uiteindelijk zinloos bleek), waarop de Engelse jongen opmerkte datdie pleknog wel eenseen open riool kon zijn (het was namelijk vlakbij een klein dorpje in het park), ieuw!! Uiteindelijk konden we gelukkig door een andere auto uit het water gesleept worden en na onzevoeten en benen enigszins gewassen en ontsmet te hebben, gingen we weer verder....

Van de 3e camping hadden we al gehoord dat er heel veel bavianen waren, maar dat waren we al gewend, dus dat leek ons niet zo'n probleem. Gelukkig was het nog niet donker toen we aankwamen en we zagen ook geen bavianen of andere dieren dus Martine verheugde zich hier al op een nacht lekker slapen. Zodra het echter donker werd kwamen er van alle kanten bavianen die weer overal in de bomen gingen schreeuwen, op de tent poepen en aan het azen waren op ons eten. Na het eten werd het gelukkig weer rustig en we zaten nog even lekker met onze hoofdlampjes te lezenbuiten de tent(het Engelse stel lag in middels in bed), toen Jelle opkeek en op een afstand van +/- 15 meter 2 ogen zag oplichten. En als je 2 ogen ziet weet je dat je met een jachtdier te maken hebt......Help!! Martine dacht de contouren van een leeuw te herkennen, dus paniek alom! Geen idee wat te doen, ging Martine maar zo voorzichtig mogelijkrichting tent, met het idee elk moment aangevallen en verslonden te kunnen worden

Frown
. Vervolgens hoorde Jelle het dier echter grazen en na goed gekeken te hebben bleek het een hyena te zijn. Wat een opluchting! Maar goed, echt lekker slapen was het vervolgens natuurlijk niet echt. We hoorden namelijk wel degelijk leeuwen brullen en even later hoorden we iets bij de tent snuffelen (wat waarschijnlijk de hyena was, maar met het idee dat het ook een leeuw kan zijn, lig je toch niet echt lekker in je tentje).

Gelukkig zijn we ook deze nacht heelhuids doorgekomen, waarop we gisteren onze laatste dag in Moremi hebben doorgebracht. Daar zagen we vlakbij de camping een groep leeuwen slapen, vlak naast het pad, heel mooi om te zien! Ze zien er dan zo vreedzaam uit, terwijl je natuurlijk weet tot welke gruwelijke dingen ze in staat zijn...Na weer een stuk gereden te hebben zagen we aan de rechterkant van het pad een aantal olifanten staan (waarondermoeder met kind).Aangezienwe dachten dat ze allemaal aan dezelfde kant stonden dachten we er wel langs te kunnen. Opeensbleken ze echter ook aan de andere kant van het pad te staan! Omdat we ze niet wilden storen, zetten we de motor van de automaar uit, maar blijkbaar was moederolifantal geirriteerd, want ze kwam recht op onze auto aflopen en begonluid te toeteren (of hoe je dat ook maar noemt). Weer een paniekmomentje dus, waarop we maar snel besloten om toch maar weg te rijden,met de kans dat ze dan nog geirriteerder zou worden en de auto om zou gooien. Gelukkig was het alleen maar wat bangmakerij en heeft ze onze auto niet echt aangevallen! Voorlopig hebben we dus wel weer even genoeg wildlife gezien....

Verder hebben we hebben gisteren trouwens nog een mokorotripje gemaakt (een mokoro is een traditionele kano hier in Botswana) in de Okavangodelta (aarvan een deel in Moremi ligt), waarbij we gelukkig geen enge beesten hebben gezien, dus dat was wel even een fijne afwisseling. En na 4 zulke dagen is het ook erg lekker om weer in de bewoonde wereld te zijn en even te kunnen internetten en kleren te kunnen wassen en je 's nachts niet druk te hoeven maken om wilde dieren! Aangezien we voor liggen op ons reisschema nemen we hier ook even lekker de tijd om dingen te regelen en uit te zoeken hoe we naar onze volgende bestemming komen: Windhoek in Namibie. Hopelijk binnenkort van daaruit dus een volgend verhaal!

Reacties

Reacties

Nadine

Hoi Jelle (en Martine),

Geweldig verhaal om te lezen, kan me voorstellen dat jullie heel wat meemaken!

Geniet ervan.

Ik heb nog een week te gaan en dan ga ik ook op avontuur!

Groetjes Nadine (Tempo-Team)

andre en wilma

Jongens wat een verhalen. Ben toch blij dat ik in mijn eigen bed slaap zonder al dat wild om me heen. Maar we genieten van jullie avonturen en verhalen. Hartstikke leuk

Peter

He Jelle en Martine,

Boeiende verhalen en prachtige foto's! Leuk om zo te kunnen volgen wat jullie allemaal meemaken.

Geniet ze!

Peter

Nienke Brinkman

Hoi Martine en Jelle
Wat een mooie reis maken jullie !
En leuke verhalen en mooie foto's.
Geniet er van en nog heel veel plezier en blijf er van genieten, maar dat gaat wel lukken.
Groetjes Nienke
(Smitserf dan weet je het wel )

Sharon

Wauw!!!! Ik ben echt zwaar jaloers op jullie na het lezen van de verhalen en de geweldige foto's! Ik zou willen zeggen: geniet van alles!!!

Angélique

Ik doe mijn ogen dicht en beleef in fantasie het allemaal mee,... lucky you two!

Ron en Loes

hoi levensgenieters. we vinden de verhalen fantastisch en kunnen ons er veel bij voorstellen. ruiken en horen alles.... geweldige fotos. zijn ook erg benieuwd naar verhalen over wat voor mensen jullie allemaal ontmoet hebben. waren die engelsen b.v ook op wereldtrip of woonden ze in zuid-afrika? etc. jelle je weet toch wel dat totie en frans heel veel jaren in botswana hebben gewoond en dat kees-jan er geboren is... Zijn erg benieuwd hoe jullie nu verder komen in namibie. ik ga vannacht weer over africa dromen...ron misschien ook wel.

chris

hee wereldreizigers...,

bedankt voor het verjaardagskaartje, zoals je voorspeld had was hij inderdaad te laat, maar wel bedankt.

groetjes maar weer en veel plezier

chris

jenny

Hoi, Martine en Jelle , wat weer een mooi en spannend verhaal,en prachtige foto,s Martine gefeliciteerd met je verjaardag ,een hele fijne dag toegewenst .

groetjes van ons allemaal . fam harink.

Irene

Hey Marty en Jelle,
Fijne verjaardag Martine!! Wat een verhalen zeg, moet echt continue lachen als ik het lees :) Ik zie het al helemaal voor me.
Nog ff en dan zien we elkaar weer, gaan we zuid-afrika ontdekken! tot gauw!!!
kus Irene

Aukje

Gefeliciteerd! Wordt vast een bijzondere dag daar.
Leuk om af en toe wat van jullie te kunnen lezen. Best een uitdaging met al die grote en kleine beesten daar :) Leuk ook om te zien dat jullie op precies dezelfde plaatsen komen als die vrienden van mij zijn geweest. Jullie gaan er alleen in een iets hoger tempo doorheen :) Maar het volgende werelddeel zal ook wel weer lonken.
Veel plezier in namibië alvast.
Liefs Aukje

efrèn candelaria

Hoi Martin en Jelle,

Prachtig jullie verhaal. Ik verlang ook naar zo'n trip door Botswana. Hoe zijn de mensen daar? Zijn ze gastvrij? En de levenskosten in de hoofdstad van Botwana? Veel plezier en straks een behouden terugreis voor jullie van Efrèn vanuit Curaçao, Nederlandse Antillen.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!